Program MODA NA JĘZYK POLSKI

Program MODA NA JĘZYK POLSKI
 
Trzeba wspominać, choćby bolało jak nie wiem co – napisała w STULECIU WINNYCH Ałbena Grabowska.
Każda rodzina jest jak drzewo. Łamie się, chwieje, czas je zmienia – przypomina w naszej filmowej opowieści o sile rodziny Małgorzata Ostrowska – Królikowska, serialowa Grażyna Lubicz z KLANU i Klimkiewiczowa ze Stulecia Winnych.
Lubiczowie, Złotopolscy, Carringtonowie, Winni, Niechcicowie, Buddenbrokowie. Fakt, lubimy podglądać i podsłuchiwać inne rodziny. Ale przecież każdy z nas ma swoją sagę rodzinną.
 
W tym odcinku przywołuję nie tylko historię moich Dziadków, ale wyruszając w Polskę „śladami sag rodzinnych” próbuję z Profesorami znaleźć odpowiedź na pytanie: dlaczego tak ważne jest odkrywanie naszych korzeni… i powrót do przeszłości?
Po pierwsze, Maria Dąbrowska i jej NOCE I DNIE. Gdzie powstały? Jakie postacie były pierwowzorami głównych bohaterów? Dlaczego Dąbrowska nie dostała za swoją sagę (powieść – rzekę) Nobla (mimo że była do niego nominowana aż 5 razy)? I czy „prawdziwie kocha się tylko raz i na całe życie”? (wśród nenufarów)…
Po drugie, Ałbena Grabowska i STULECIE WINNYCH. W tym odcinku odwiedzamy Brwinów, gdzie toczy się akcja Stulecia…, ale też pobliską Podkowę Leśną i Stawisko…, gdzie mieszkał i tworzył Jarosław Iwaszkiewicz. Jeden z bohaterów Stulecia…, autor innej sagi rodzinnej „Sława i chwała”…
Ałbena Grabowska opowiada o swojej rodzinie i rodzinie Winnych, o mieszaniu fikcji literackiej z prawdą historyczną. O języku powieści w stuletniej historii, o ekranizacjach i adaptacjach, które dają książkom drugie życie i o tym co w życiu najważniejsze.
A my przypominamy za Marią Dąbrowską, że „w życiu bywają noce i bywają dni. A czasem bywają też niedziele. Rzadziej się to zdarza niż w kalendarzu i tym razem wydaje mi się jakby niedziela zaczęła zbliżać się do naszego życia.”
… Za Ałbeną Grabowską, że „pamięć to dziwny twór… , ale (mimo przeciwności losu) mimo zwątpień warto wierzyć w miłość…
Ile razem dróg przebytych, ile ścieżek przedeptanych… – ile w nas wspomnień wartych, by ocalić je od zapomnienia?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *