Wydawnictwo: Marginesy | Data premiery: 11 sierpnia, 2021
Oparta na faktach opowieść o pierwszej dyplomowanej lekarce praktykującej na ziemiach polskich. Koniec lat 70. XIX wieku. Anna Tomaszewicz po zakończeniu studiów medycznych na Uniwersytecie w Zurychu wraca do Warszawy z zamiarem otwarcia praktyki. Jest utalentowana, pełna zapału, ma na koncie doskonale przyjęte przez środowisko publikacje naukowe, chce pomagać ludziom. Ale Towarzystwo Lekarskie, do którego zgłasza się niedługo po przyjeździe, widzi w niej przede wszystkim kobietę – kogoś, kto nigdy nie powinien leczyć. Anna cały czas jednak uparcie dąży do celu i po to, by nostryfikować dyplom i w końcu móc pracować w zawodzie, gotowa jest udać się choćby do samego cara. Tymczasem w stołecznych domach i szpitalach szerzą się choroby powodowane przez wszechobecny brud i nieprzestrzeganie zasad higieny. Zalecenia Josepha Listera, inicjatora antyseptyki, nawet jeśli znane, są ignorowane i wykpiwane przez większość lekarzy i personel medyczny. Po przytułkach i kamienicach jak dziki ogień rozprzestrzenia się gruźlica, a na salach operacyjnych wielu pacjentów umiera, mimo udanych zabiegów. Żniwo zbiera też gorączka połogowa – przypadłość, na którą doktor Anna zwracała szczególną uwagę. Podobnie jak w pierwszej części sagi medycznej i w „Doktor Annie” w fabularną opowieść wplecione są historie postaci, które miały przełomowy wpływ na dzieje medycyny: Elizabeth Blackwell – pierwszej lekarki-kobiety, Louisa Pasteura, Wilhelma Röntgena czy Charlesa Darwina.
Recenzje
- https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4975341/uczniowie-hippokratesa-doktor-anna/opinia/66453486#opinia66453486
- https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4975341/uczniowie-hippokratesa-doktor-anna/opinia/66494136#opinia66494136
- https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4975341/uczniowie-hippokratesa-doktor-anna/opinia/66592195#opinia66592195
- https://www.ofeminin.pl/swiat-kobiet/anna-tomaszewicz-dobrska-pierwsza-dyplomowana-lekarka-w-polsce-praktykowala-w-haremie/pebq9ep
Anna Tomaszewicz-Dobrska
https://www.youtube.com/watch?v=Dl-fSwEhtZs Około 1880, Warszawa, Anna Tomaszewicz, pierwsza Polka, która ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie w Zurychu. Gdy jako piętnastolatka podjęła decyzję, że chce zostać lekarką, rodzice kategorycznie zaoponowali – przekonała ich dopiero głodówka upartej córki. Pomimo ciekawych międzynarodowych propozycji, po studiach zdecydowała się wrócić do Warszawy, w nadziei otwarcia tu własnej praktyki. Czekało ją jednak gorzkie rozczarowanie – męskie środowisko medyczne stanęło solidarnie przeciwko niej (szczególnie oburzało ich, że kobieta miałaby oglądać i dotykać nagich mężczyzn), a znany autorytet, profesor Ludwig Rydygier, podsumował sytuację dosadnie: „Precz z Polski z dziwolągiem kobiety lekarza!”. Uparta lekarka nostryfikowała więc dyplom w Petersburgu, a wymaganą praktykę zdobyła dzięki posadzie opiekunki medycznej haremu przebywającego tam sułtana (który szukał akurat kobiety z medycznym wykształceniem, władającej kilkoma językami obcymi). Po powrocie do Warszawy, kariery Anny Tomaszewicz nikomu nie uda się już zatrzymać, chociaż przekonanie do siebie pacjentów zajmie jej jeszcze trochę czasu.