Doktor Bogumił

Wydawnictwo: Marginesy | Data premiery: 12 sierpnia, 2020

Książka „Doktor Bogumił” jest pierwszym tomem trylogii „Uczniowie Hippokratesa”, w której, w powieściowej formie, zajmuję się początkami nowoczesnej medycyny w Polsce – na tle dokonujących się w tym czasie światowych odkryć. Jest rok 1850. Bogumił Korzyński rozpoczyna pracę w warszawskim Szpitalu Dzieciątka Jezus. Bogumił pragnie zostać ginekologiem i tym samym pomóc kobietom takim jak jego żona, która kolejny poród niemalże przypłaca życiem. Jednocześnie doktor zmaga się z własnymi demonami i przeszłością, o której ani żona, ani jej powszechnie szanowana rodzina lekarska, nie mają pojęcia. Siedem lat wcześniej świat odrzuca Horacego Wellsa i jego wynalazek – znieczulający eter – doprowadzając tego nieszczęsnego dentystę do szaleństwa i samobójczej śmierci. Dwa lata wcześniej pod kołami pociągu ginie Gustav Michaelis, bezskutecznie próbujący wprowadzić zasady aseptyki na sale porodowe. Szpital połowy XIX wieku wciąż spływa ropą, krwią i brudem, a najlepszym chirurgiem jest ten, który potrafi w jak najkrótszym czasie wykonać operację i nie zabić przy tym pacjenta. W codziennej praktyce i korespondencji ze światowymi autorytetami medycznymi doktorowi Bogumiłowi towarzyszy zafascynowana medycyną i znająca języki obce szwagierka Augusta, która marzy, żeby zostać lekarką. Tymczasem zawód ten jest zarezerwowany wyłącznie dla mężczyzn. Kobiety nie mają wstępu na uniwersytety. Nobliwa kadra medyczna jest niechętna wszelkim reformom. Augusta znajduje jednak sposób, żeby wedrzeć się do zamkniętego dla kobiet grona uczniów Hippokratesa… W powieści prawdziwe odkrycia światowej medycyny przeplatają się z osobistą historią rodzinną bohaterów, co pokazuje trudności, przed jakimi stawali polscy lekarze w drugiej połowie XIX wieku. Kolejne tomy trylogii „Uczniowie Hippokratesa” to „Doktor Anna” (2021) i Doktor Zofia (2022) BLURBY: Z wielkim zainteresowaniem przeczytałam tę powieść. Miałam wrażenie, że trzymam kolejną książkę Jürgena Thorwalda. Czuje się wyraźnie, że autorka ma związki z medycyną. Swobodnie posługuje się terminologią, nieobca jest jej historia postępów w dziedzinie anestezjologii, położnictwa czy epidemiologii. Książkę czyta się jednym tchem. DR. HAB. ANNA MAREK historyczka medycyny Historia miłosna, kryminalna i medyczna tocząca się wartko zmysłową rzeką. Niejednoznaczne wielowarstwowe postaci, nuta perwersji i – mój ulubiony – wątek medyczny. Główna akcja dzieje się w zaborowej Polce połowy XIX wieku, gdzie doktor Bogumił Korzyński walczy o nowe podejście do ginekologii, przy okazji wikłając się w prawdziwy miłosny i kryminalny ambaras. Nie powiem Wam, że to lektura „lekka, łatwa i przyjemna”, bo to dla mnie najgorsza obraza dla książki. Jednak „Doktora Bogumiła” czyta się jak złoto (wrażliwym nie polecam przy jedzeniu) i poznaje się przy okazji kawałek historii płci kulturowej (zwanej w humanistyce gender) z punktu widzenia historii medycyny. Dowiedziałam się właśnie, że Autorka, z wykształcenia lekarka, mieszka tuż za miedzą i mam wielką ochotę napić się z nią zimnej wódki przy prosektoryjnym stole. Polecam! JOANNA BATOR pisarka Kiedy byłam małą dziewczynką, uwielbiałam słuchać́ opowiadań́ dziadków o tym, jak było kiedyś́… Dlatego z ciekawością̨ sięgnęłam po „Uczniów Hippokratesa” Ałbeny Grabowskiej, autorki „Stulecia Winnych”. Zachęcona poprzednią pozycją autorki czułam, że się nie zawiodę̨. I nie pomyliłam się! Książka jest opowieścią̨ o czasach, kiedy wiedza medyczna dopiero się rozwijała, nie było USG, rezonansu magnetycznego a nawet stetoskopu…osobne sale porodowe były marzeniem, a wymogi sanitarne zostawiały wiele do życzenia… Piękna opowieść́ o tym ile trzeba było poświęcenia pasji i odwagi ówczesnych lekarzy, żebyśmy dziś́ mogli korzystać́ z wiedzy medycznej na bardzo zaawansowanym poziomie. Czyta się̨ jednym tchem…. MAŁGORZATA KOŻUCHOWSKA – aktorka